จริยธรรมมนุษยนิยมหรือมนุษยธรรมเป็นวิธีการทางจริยธรรมที่วางน้ำหนักที่ดีในสภาพของมนุษย์ทุกที่โดยไม่แตกต่างใด ๆ หลักคำสอนนี้บอกว่าความต้องการของมนุษย์นั้นเหมือนกันและหมุนรอบการคุ้มครองเสรีภาพขั้นพื้นฐานภายในบริบทของระบบเศรษฐกิจที่ให้บริการประชาชนโดยรวมมากกว่ากลุ่มของชนชั้นสูงที่มีความสัมพันธ์ที่ดี
ที่อาจเกิดขึ้น
จริยธรรมด้านมนุษยธรรมเริ่มต้นจากมุมมองที่มนุษย์สามารถประสบความสำเร็จภายใต้เงื่อนไขเฉพาะ รัฐบาลและระบบเศรษฐกิจจะต้องมุ่งไปที่ความต้องการที่แท้จริงเช่นอาหารที่อยู่อาศัยการทำงานและการศึกษา เป้าหมายไม่ใช่เพื่อป้องกันความโหดร้ายและหายนะ แต่เพื่อสร้างโลกสังคมที่ศักยภาพของแต่ละคนได้รับการขยายใหญ่ที่สุด ตัวอย่างเช่นเมื่อผู้คนไม่มีสิทธิ์ตามกฎหมายในทรัพย์สินถูกบังคับให้ทำงานเป็นเวลานานหรือไม่มีบ้านที่มั่นคงเนื่องจากสงครามหรือความยากลำบากทางเศรษฐกิจ
ความรับผิดชอบ
จริยธรรมด้านมนุษยธรรมตระหนักดีว่าสิทธิมนุษยชนมีหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง การป้องกันการละเมิดสิทธิมนุษยชนการรับมือกับภัยพิบัติและการเฝ้าสังเกตพฤติกรรมของรัฐบาลและผู้มีบทบาททางการเมืองอื่น ๆ ถือเป็นหน้าที่ในเชิงบวกต่อผู้คนและรัฐทุกรัฐ ในระยะสั้นไม่เพียง แต่ผู้คนมีหน้าที่เชิงลบเพื่อหลีกเลี่ยงการทำร้ายคน แต่พวกเขายังมีหน้าที่ในเชิงบวกที่จะแทรกแซงอย่างแข็งขันเมื่อความทุกข์กลายเป็นบรรทัดฐาน
ความเป็นกลาง
การแทรกแซงในช่วงเวลาแห่งความทุกข์ทรมานที่ยิ่งใหญ่จำเป็นต้องเป็นอิสระจากความกังวลทางการเมืองทั้งหมด จริยธรรมด้านมนุษยธรรมถือว่าหน้าที่ในเชิงบวกต่อการบรรเทาทุกข์ไม่ได้บ่งบอกถึงความมุ่งมั่นทางการเมืองหรือศาสนาใด ๆ เมื่อมีการแทรกแซงข้อพิพาทต่างประเทศที่สร้างประชากรผู้ลี้ภัยจำนวนมากเช่นนั้นจำเป็นต้องมีเกณฑ์การดำเนินการเพียงอย่างเดียว ผู้มีมนุษยธรรมในระดับโลกปฏิเสธที่จะคำนึงถึงความเกี่ยวข้องทางการเมืองและยืนยันในการช่วยเหลือคนที่ทุกข์ทรมานในเชิงบวกโดยไม่คำนึงถึงภูมิหลังหรือท่าทางในประเด็นทางการเมืองหรือศาสนา
การแปลง
การกุศลเป็นเพียงจุดเริ่มต้นสำหรับมนุษยธรรม หลักการขั้นสูงสุดของจริยธรรมด้านมนุษยธรรมคือการเปลี่ยนแปลง มันเป็นสิ่งหนึ่งที่จะเข้าไปแทรกแซงเพื่อให้อาหารที่หิวโหย แต่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่จะทำให้แน่ใจว่าภัยพิบัติดังกล่าวจะไม่เกิดขึ้นอีกครั้ง มนุษยธรรมต้องการสร้างสถาบันและทัศนคติที่ตอบสนองต่อประชาชนและความต้องการโดยตรงไม่ใช่ผู้ที่อยู่ในพรรคการเมืองหรือศาสนาที่“ ถูกต้อง” มนุษยธรรมพยายามที่จะปฏิวัติสังคมอย่างช้า ๆ เพื่อป้องกันความโหดร้ายการละเมิดสิทธิมนุษยชนและความรุนแรงทุกชนิด "การลดช่องโหว่" เป็นจุดสิ้นสุดของมนุษยธรรมทั้งหมด หน้าที่เป็นสิ่งแรกที่ต้องปกป้องจากนั้นในที่สุดก็สร้างสถาบันที่ผู้คนไม่สามารถอยู่รอดได้ แต่เจริญเติบโต
